Riesling to nazwa odmiany winorośli, które stanowią podstawę popularnych, lekkich i orzeźwiających białych win. Zobacz, jakie są najważniejsze cechy tejże odmiany i poznaj kluczowe fakty dotyczące owych trunków.
Określenie „riesling” najczęściej odnosi się potocznie do typu win. Jednak w istocie jest to przede wszystkim nazwa określonego szczepu winorośli. Mowa tu o szczepie, który swój początek wziął w Niemczech, a konkretnie w dolinie Renu. Winorośle z odmiany riesling odznaczają się wyraźną kwasowością oraz charakterystycznym delikatnym bukietem, w pewnej mierze kwiatowym. Poznaj bliżej wina, które się z nich wytwarza.
Riesling – odmiana i wino dość popularne
Według światowych rankingów riesling plasuje się w okolicach pierwszej dwudziestki, jeśli chodzi o częstotliwość uprawy. Jednak warto zauważyć, że wina powstające dzięki tej odmianie są uznawane za jedne z najważniejszych i najbardziej popularnych win białych obok na przykład sauvignon blanc czy chardonnay. Winorośle tu przedstawiane mogą być wykorzystywane do produkcji win wytrawnych, musujących i półsłodkich. Na konkretne właściwości produkowanych win wydatny wpływ ma miejsce, z którego pochodzą określone owoce.
Riesling nie tylko z Niemiec
Co ciekawe, jest to jedna z odmian winorośli najpowszechniej uprawianych w Niemczech. Jednak wina riesling uprawia się także we Francji (a konkretnie w Alzacji, gdzie ta właśnie winorośl stanowi jedną piątą upraw). Inne miejsca, w których spotkać można te winorośle, a tym samym wina w stylu riesling, to m.in.:
- Nowa Zelandia;
- Australia;
- USA;
- Republika Południowej Afryki.
W Europie innymi krajami, gdzie powstają takie wina, są także Włochy, Austria czy Czechy. Jak więc widać, wbrew pozorom nie jest to wino zarezerwowane wyłącznie dla Niemiec.
Pochodzenie rieslingów
Jedna z teorii głosi, że winogrona te mają swój rodowód w dzikich winoroślach pochodzących znad Renu. Wedle innej wersji i badań DNA, które przeprowadził Ferdinand Regner, riesling może pochodzić od pewnej rzadko dziś spotykanej odmiany winorośli obecnej w Niemczech(gouais blanc). Inna wersja mówi, że może być krzyżówką dzikiej odmiany winorośli z traminerem. Jedno jest jednak pewne – początki dzisiejszego rieslinga to Ren.
Wedle niektórych teorii riesling biały mógł być spokrewniony z czerwoną odmianą tejże winorośli. Takie założenia nie znalazły jednak jak dotąd potwierdzenia w faktach. W pewnym sensie można więc traktować białego rieslinga jako w pełni niezależną odmianę.
Dojrzałe rieslingi i ich specyficzne nuty
Dojrzałe wino typu riesling ma specyficzną nutę w aromacie i smaku. Można ją określić mianem benzynowej bądź naftowej. W żadnym wypadku aromat ten nie stanowi wady wina, co więcej, jest on wysoce pożądany. Zwolennicy tej specyfiki uważają, że nadaje ona winu szlachetności i oryginalności. Z kolei amatorzy młodego, rześkiego i owocowego wina mogą nie być zwolennikami tego rodzaju nut. Dla nich przeznaczony jest tym samym raczej młody riesling.
Riesling a tendencje wśród smakoszy
Co ciekawe, wśród producentów niemieckich można zaobserwować odchodzenie od tego aromatu w wytwarzanych winach. Ma to związek właśnie z faktem, że riesling dojrzały jako wino o aromacie bardzo specyficznym pasuje z zasady (wedle tamtejszych producentów) mniejszej liczbie potencjalnych konsumentów. Tymczasem producenci z Alzacji i innych regionów mają bardziej swobodne podejście do kwestii dojrzałego wina w tym stylu.
Riesling – wino młode, owocowe i nadające się do leżakowania
Jako się rzekło, riesling jako wino młode jest bardziej delikatny, owocowy i ma o wiele bardziej subtelny aromat. Można w nim wyczuć takie nuty jak:
- brzoskwinia;
- jabłko;
- grejpfrut;
- miód;
- agrest.
Jak więc widzisz, są to nuty bardzo lekkie i dające odbiorcy wrażenie rześkości.
Wiek wina z Niemiec a jego smak
Rieslingi charakteryzują się także wysokim poziomem kwasowości. Co ciekawe, między innymi właśnie ze względu na wysoką kwasowość nadają się one do długiego leżakowania. Można je przechowywać przez wiele lat, więc wytrawne rieslingi mogą mieć dobry smak nawet po stu latach (podobnie jak rieslingi słodkie, w których cukier stanowi dodatkowy składnik służący konserwacji). Bardzo stare rieslingi znajdują się w Bremie, w tamtejszym ratuszu, a najstarsze z obecnych tam win ma ponad 350 lat. Jednak, co oczywiste, takie przypadki to ekstremum. Najczęściej wina leżakuje się:
- od pięciu do piętnastu lat (gdy mowa o winie wytrawnym);
- od dziesięciu do dwudziestu przy półsłodkim;
- od dziesięciu do ponad trzydziestu lat w przypadku win słodkich.
Riesling – gdzie go szukać?
Omawiane wina można spotkać w wielu zakątkach Europy i świata. Winorośle są uprawiane w Stanach Zjednoczonych, w RPA czy w Nowej Zelandii. Spotkasz je także w Kanadzie, a nawet w Chinach. My jednak przybliżając specyfikę powstałych na podstawie tych winorośli win, skupimy się na trzech najbardziej popularnych regionach. Będą to Niemcy, Francja (a konkretnie Alzacja) oraz Austria.
Riesling niemiecki
Niemcy to bez dwóch zdań najważniejszy kraj dla tej odmiany winorośli i wytwarzanych z niej win. Niemieckie rieslingi zaczynają dojrzewać pod koniec września. Proces ten trwa aż do końca listopada. Najpóźniejsze zbiory mają miejsce nawet w styczniu.
Cechą charakterystyczną rieslingów niemieckich jest to, że nie są one zupełnie poddawane kontaktowi z aromatami dębowymi. Niektórzy winiarze w ostatnich czasach zaczynają występować przeciw tej tradycji, eksperymentując z dębowymi beczkami. Druga charakterystyczna cecha rieslinga niemieckiego to brak wystawienia win na działanie drożdży. Niemieckie wina z zasady nie są mieszane z innymi typami.
Rieslingi z Alzacji
Riesling najsilniej kojarzy się z Niemcami, ale w Alzacji przedstawianą tu odmianę winorośli uprawiano już w XV wieku. W tej chwili, jak zauważono wcześniej, około jedna piąta upraw gron w tym regionie to właśnie riesling. Jednak ten alzacki w znaczący sposób odróżnia się od swojego niemieckiego odpowiednika. Jak? Przede wszystkim jest to wino bardziej pełne w smaku. Z założenia ma także nieco większą zawartość alkoholu.
Podobnie jak w Niemczech, tak i w winnicach w Alzacji nie korzysta się z dębowych beczek, poddając wino dojrzewaniu. W winach alzackich czasem do moszczu winnego dodaje się cukier. Ten zabieg ma prowadzić do zwiększenia zawartości alkoholu w gotowym trunku.
Riesling austriacki
W przypadku odmiany austriackiej możemy mówić o winie bardziej gęstym niż niemieckie. Rieslingi austriackie mają wyrazisty smak i aromat. W finiszu austriackich win może się uwidaczniać nuta przypominająca pieprz.
To również wina, w których zawartość alkoholu nie jest mała i osiąga zazwyczaj około trzynaście procent. Z zasady austriackie rieslingi to wina wytrawne, w których próżno szukać słodyczy. Co ciekawe, odmiana riesling jest drugą najbardziej popularną pod względem uprawy w Austrii (zaraz po gruner veltliner).
Riesling – podsumowanie
Rieslingi z pewnością można określić jako winiarski powód do dumy ziem niemieckich. To zarazem dowód na to, że tamtejsze rejony mogą wydać na świat produkt odznaczający się delikatnością i subtelnością smaku oraz aromatu. Kto sięgnie po rieslinga z dowolnego zakątka świata, przekona się, że są to wina często bardzo niedoceniane, które raczą amatorów trunku rześkością i wspaniałą owocowością.